Tag: "natuur"
Zingende penis zet geluidsrecord voor waterinsecten
Schotse en Franse wetenschappers hebben een ontdekking gedaan die we je niet willen onthouden: het relatief luidruchtigste dier is het vijverdwergduikertje. Wat dat is, daar komen we zo op, first things first: het geluid komt van een verrassend orgaan: zijn penis(je). En daarom staat het dier ook wel bekend als de Zingende Penis.
Het waterinsect van de soort Micronecta scholtzi kan 'zingen' met een geluidssterkte van 99,2 decibel door met zijn penis tegen zijn onderlichaam te wrijven. Omdat 'ie zo klein is, is hij met deze geluidsproductie het geluidruchtigste dier ter wereld. Het gemiddelde niveau dat het diertje bereikt is 78,9 decibel, vergelijkbaar met het geluid van een passerende goederentrein.
De wetenschappers zeggen dat het een 'lied' is waarmee ze een partner hopen te strikken. De wetenschappers beschreven hun bevindingen in het onderzoek So Small, So Loud, gepubliceerd in het blad PLoS One. Ze namen het geluid op met speciale onderwatermicrofoons. "We waren ontzettend verbaasd, omdat we dachten dat het geluid van een groter beest kwam", zei Dr. James Windmill van de universiteit van Glasgow. Het vijverdwergduikertje komt in heel Europa voor, maar de kans is klein dat je hem ooit hebt gezien: hij is maar 2 mm groot.
Dieren gedijen in meest besmette gebieden kernramp
Het gebied rond Tsjernobyl is 25 jaar na de explosie van reactor vier alles behalve een spooklandschap.
Terwijl honderdduizenden mensen moesten verhuizen en gehele steden werden verplaatst hebben planten en dieren het gebied overgenomen. Waarom staat de mens zo ver van de natuur af?
In een gebied wat zich uitstrekt over zo’n 2.850 vierkante kilometer is vrijwel geen mens meer te bekennen. Een verrassende groep diersoorten gedijt er echter prima. Alhoewel de kernramp in Japan nu even ernstig is als het incident in het noorden van de Oekraïne was de directe impact van Tsjernobyl groter omdat de reactor van de centrale niet was voorzien van een veiligheidsomhulsel.
Knut wordt gepest
Het gaat niet goed met Knut, de beroemdste ijsbeer van Duitsland. Sinds zijn verhuizing naar het grote ijsberenverblijf in de dierentuin van Berlijn wordt hij steeds weer geïntimideerd door zijn collega-ijsberen.
De 3-jarige Knut woont nu samen met drie vrouwtjes, Tosca (zijn 24-jarige moeder), Nancy (21) en Katjuscha (24). Die bijten en bedreigen hem regelmatig.
Vaak zit Knut alleen in een hoekje en kijkt hij angstig uit naar de vrouwtjes. Ook krijgt Knut pas als laatste eten: hij moet wachten tot de drie vrouwtjes genoeg vlees en vis naar binnen hebben gewerkt.
Volgens berenverzorger Heiner Klös is er geen gevaar voor Knut, ''anders zouden we de dieren niet samen in één verblijf laten''. Knut, die nu 270 kilo weegt, heeft volgens hem nog niet genoeg spiermassa om op te kunnen boksen tegen de drie vrouwtjes, die een bondgenootschap hebben gesloten.
Vis had als eerste seks
Vissen waren de eersten die intieme seks hadden, zo blijkt. Wetenschappers analyseerden 380 miljoen jaar oude fossielen die erop wijzen dat de vissen al zo’n 400 miljoen jaar geleden de vaardigheid om te copuleren, ontwikkelden. “Dit was niet gewoon paren in het water, maar ook leuke seks,” vertelt onderzoeker John Long. “Onze resultaten laten zien dat deze inmiddels uitgestorven vissen – de placodermi of pantservissen – intieme copulatie hadden.” Het is niet de eerste keer dat Long met deze haai-achtige fossielen de krant haalt.
Enkele jaren geleden concludeerde hij al dat zich onder deze fossiele resten de oudste moeder ter wereld bevond. In één van de fossielen zat namelijk een embryo die nog met de navelstreng aan de moeder verbonden was. Het was het alleroudste bewijs van een dier dat levendbarend was. Die vondst is in combinatie met de nieuwste conclusies zeer belangrijk. “Want het betekent dat een geavanceerde vorm van voortplanting door copulatie en levendbarendheid veel overvloediger voorkwam dan gedacht.”
Geiten produceren spinnenzijde
Ooit naar het web van een spin gekeken? Een spin weeft het van pure zijde, een substantie die wordt afgescheiden door bepaalde insecten en stolt bij contact met de lucht. Wetenschappers zijn erin geslaagd om genen van spinnen in geiten te plaatsen, waardoor geiten spinnenzijde produceren. De geiten kunnen niet spontaan zelf webben bouwen.
Wel is de structuur van de geitenmelk anders dan voorheen door de toevoeging van het zijdeproteïne. Wetenschappers kunnen dit proteïne uit de melk filteren en gebruiken voor verschillende toepassingen, bijvoorbeeld voor het maken van kunstmatige pezen, hechtingen in het oog en kaakreparatie. Ook kan zijde gebruikt worden om kogelvrije vesten en betere airbags in auto’s te maken. Normaal zijn er erg veel spinnen voor nodig om genoeg spinnenzijde te verzamelen.