Twee onderzoekers van de Vanderbilt-universiteit hebben een theorie ontwikkeld die zegt dat de Large Hadron Collider, de deeltjesversneller van het Cern, nog onontdekte deeltjes naar het verleden of de toekomst zou kunnen sturen.

Tom Weiler en Chui Man Ho, de twee natuurkundigen, geven toe dat hun tijdreistheorie mogelijk nogal vergezocht is. Zij beweren echter dat causaliteitsprincipes niet geschonden worden en dat er geen natuurwetten overtreden worden. Hun theorie stelt dat zogeheten Higgs-singlets, die samen met de Higgs-bosonen zouden kunnen ontstaan, via een vijfde dimensie voor- of achteruit in de tijd kunnen reizen. De LHC is ontworpen om Higgs-bosonen waar te nemen.

Alleen de aan de Higgs-bosonen gerelateerde singlets zouden in de tijd kunnen reizen. Daarmee blijft causaliteit volgens Weiler en Ho gehandhaafd en ontstaat geen zogeheten 'grandfather paradox'. De singlets zouden in een vijfde dimensie voor- en achteruit in de tijd kunnen bewegen: die vijfde dimensie maakt deel uit van een snaartheorie die de M-theorie wordt genoemd. Volgens de M-theorie zijn er geen vier, maar elf dimensies. Dit model zou nodig zijn om alle krachten in de natuurkunde te verklaren.

Volgens Weiler en Ho zou het bewijs voor hun theorie geleverd worden als Higgs-singlets of hun restanten worden waargenomen voordat de botsingen in de LHC daadwerkelijk plaatsvinden. Dat zou aantonen dat de singlets door de tijd zijn verplaatst. Hoewel de theorie geen methode biedt om mensen of zelfs maar objecten door de tijd te laten reizen, denken de onderzoekers wel dat de Higgs-singlets gebruikt kunnen worden om informatie over te brengen.