De snorrebaarduil is voor het eerst in het wild gezien. Onderzoekers hebben dit vreemd ogende uiltje in het noorden van Peru waargenomen, zo bericht de American Bird Conservancy.

De snorrebaarduil (Xenoglaux loweryi) behoort met lengte van 13 á 14 centimeter tot de kleinste uilen ter wereld waarvan het bestaan pas enkele decennia bekend is. De soort werd in 1976 ontdekt aan de hand van enkele exemplaren die 's nachts in netten waren gevlogen.

Pas vorige maand is het uiltje in zijn natuurlijke omgeving waargenomen door twee wetenschappers van de Asociación Ecosistemas Andinos (ECOAN) die onderzoek deden in een particulier natuurreservaat in noordelijk Peru. Zij namen het dier drie keer waar en namen 's nachts het geluid van de uil op. Ook wisten ze het mysterieuze uiltje te fotograferen.

De ontdekkers beschouwen hun waarneming als de 'heilige graal van de Zuid-Amerikaanse ornithologie."Het zien van een snorrebaarduil is heel opwindend", aldus David Geale van ECOAN. "De populatie bestaat naar schatting uit minder dan duizend exemplaren, mogelijk zijn het er zelfs niet meer dan 250."

De snorrebaarduil is ietsje kleiner dan een huismus en vormt binnen de wereld van de uilen een vreemde eend in de bijt.

Het dier heeft geen directe verwanten en werd daardoor in een apart geslacht ondergebracht. Zijn Latijnse geslachtsnaam 'Xenoglaux' betekent letterlijk 'vreemde uil'. Zijn afwijkende uiterlijk dankt de vogel onder meer aan wilde op snorharen lijkende veren die rondom de knaloranje ogen van de vogel uitsteken.

De soort is een bewoner van de vochtige onderbegroeiing in de bergachtige regenwouden van noordelijk Peru. De ontdekkers pleiten voor meer reservaten in deze streek aangezien het uiltje door ontbossing van zijn tot al beperkte verspreidingsgebied wordt bedreigd.