Dankzij een ongebruikelijke zonsverduistering heeft het Cassini-ruimtevaartuig een ring rond Saturnus kunnen waarnemen die nog niet eerder was ontdekt. De nieuwe ring, is moeilijk zichtbaar. Astronomen hadden hem dan ook nog niet eerder waargenomen. De ring bevindt zich buiten de zeer felle en brede ringen bij het oppervlak van Saturnus, maar binnen de zogenoemde G- en E-ringen.

De ontdekking is te danken aan een zeer ongebruikelijke gebeurtenis: een zonsverduistering die ervoor zorgde dat de Cassini twaalf uur lang in de schaduw van de zon vertoefde. Het is de langste verduistering die het ruimteschip tijdens zijn missie, die in totaal vier jaar zal duren, meemaakt. Tijdens de verduistering werden de ringen van Saturnus fel verlicht door de zon, zodat de Cassini ze uitgebreid kon bestuderen.

De nieuw ontdekte ring blijkt uit stof te bestaan dat als gevolg van meteorietinslagen van het oppervlak van twee Sauturnusmanen is geslagen. Het stof heeft zich verspreid en is een ring rond de grote planeet gaan vormen. De twee manen, Janus en Epimetheus, zijn te klein om het stof zelf vast te kunnen houden. De ring komt overeen met de banen van de twee manen. De astronomen waren verbaasd om zo'n duidelijk gevormde ring aan te treffen.

De lange verduistering van de zon maakte het voor de Cassini ook mogelijk om eens goed te kijken naar Enceladus, een andere maan van Saturnus, die door de buitenste E-ring glijdt en daardoor lange, slietige en vingerachtige projecties laat zien. Dien projecties bestaan uit kleine ijsdeeltjes die door de geisers op de zuidpool van Saturnus zijn uitgestoten.

Ook heeft de Cassini een blik in onze richting geworpen. Het ruimteschip maakte een foto van de Aarde op een afstand van bijna anderhalf miljard kilometer. Daarop verschijnt onze planeet als een bleke blauwe bol en er is ook een stip te zien die onze maan kan voorstellen.

Tijdens de meest recente observatie van de ringen van Saturnus nam de Cassini ook vreemde felle spookachtige verschijnselen waar, die 'spokes' worden genoemd. Deze vluchtige fenomenen die zich langs de ringen van de planeet voortbewegen, zijn al eens eerder gespot maar het is onbekend wat ze precies zijn.

De Cassini-Huijgens missie is een gezamenlijk project van de Amerikaanse NASA, de Europese ESA en de Italiaanse ASI. Op 1 juli 2004 is het gevaarte in een baan om Saturnus gebracht. Later dat jaar werd de Huygens-sonde losgekoppeld, en op 14 January 2005 landde het op de maan Titan, waar het gegevens over de atmosfeer en het oppervlak verzamelt en naar de aarde stuurt.

De Cassini zelf bestudeert ondertussen de ringen van de grote planeet. Wetenschappers zijn geïntresseerd in die ringen omdat hun samenstelling veel overeenkomst vertoont met de materie die ooit om de zon draaide en van waaruit de planeten van ons melkwegstelsel zijn ontstaan. Vorig jaar bracht de Cassini nog aan het licht dat de ringen gedurende de afgelopen 25 jaar fors veranderd zijn. Hoe dat komt is niet bekend, maar vermoedelijk zegt het iets over de levensduur en evolutie van de ringen.