Johan Vlemmix is zich er terdege van bewust dat zijn biecht veel stof zal doen opwaaien. "Ik moet toegeven dat toen ik het verhaal zwart op wit las, ik het heel erg confronterend vond. Maar het ís gewoon niet te romantiseren; dit zijn de feiten. Ik vind het vooral lullig voor de Koningin, ik breng haar in een moeilijk parket terwijl zij er in feite niets aan kan doen.

Het is nu net of ik een lange neus naar haar trek, maar dat is absoluut niet mijn bedoeling. Ik heb zeer veel respect voor haar. Al zou ik, als ik alles zou mogen overdoen, precies hetzelfde hebben gehandeld. Ik heb immers nooit misbruik gemaakt van mijn wapenkennis."

Zijn toekomstplannen zullen afhangen van hoe er op het verhaal zal worden gereageerd. "Veel mensen zullen van verbazing van hun stoel vallen. Personen uit de zakenwereld, uit de tv-wereld... En dat zal zeker invloed hebben. Ik weet immers hoe het werkt; vandaag ben je de held en morgen schieten ze je neer", zegt Johan, zich niet bewust van de toepasselijke woordspeling.

Hij vervolgt: "Showbizz is voor mij sowieso voorbij. Daar was ik al klaar mee. Momenteel ben ik alles in mijn leven aan het opruimen en verkopen. Van onroerend goed tot Oranjespullen tot mijn auto's. Maar wat ik in de toekomst ga doen weet ik werkelijk niet. Wie weet word ik wel weer nucleair beveiliger, want dat is mijn oorspronkelijke vak."

Jarenlang kenden wij Johan Vlemmix als de oranjekomiek. Altijd in de buurt als de Oranjes wat te vieren hadden en bij Te land, ter zee en in de lucht grappig klungelend met het startpistool. Maar de 47-jarige Eindhovenaar is minder onschuldig dan hij lijkt: in de jaren tachtig belandde hij in de gevangenis wegens een levensgevaarlijke wapenverzameling, de grootste ooit in Nederland aangetroffen. "Ik kan met mijn ogen dicht elk wapen ter wereld in elkaar zetten." Dit is de biecht van Johan Vlemmix. "Als ik bij de RVD had gewerkt had ik mezelf nooit bij de Koningin toegelaten..."

Tien jaar lang bevond hij zich dicht in de buurt van onze Koninklijke familie. Koningin Beatrix en Máxima lachten altijd vriendelijk naar hem, en met zijn Oranjeartikelen, liedjes en zelfs de bouw van een mini Paleis Soestdijk veroverde hij de status van Grootste Oranjefan van Nederland. Nu maakt Johan Vlemmix schoon schip. "Ik heb altijd over dit verhaal gezwegen."

Showbizzgrapjas Johan Vlemmix pakt een zwart mapje uit zijn tas: "Dit is de portefeuille met mijn verleden. Waar ik ook ga, die draag ik altijd bij mij." Op tafel legt hij het krantenartikel uit 1981 waarin wordt gerept over 'de 22-jarige J.V.', de foto's van zijn verblijf in Amerika en het 'Bewijs van ontslag' uit de gevangenis, een herfstdag in 1985. Hij schuift de papieren naar mij toe. "Je mag alles gebruiken." Hij zucht diep: "Ik heb geen spijt, maar ik wil het nu wel graag opbiechten..."

Twee jaar geleden kreeg Johan Vlemmix het bewuste krantenknipsel toegestuurd. "Toen ik zag wat er in de envelop zat moest ik wel even slikken. Het bleek afkomstig van een hele goede bekende die zonder geld zat. Hij wilde wereldkundig maken dat ik die 22-jarige Eindhovenaar was die in het betreffende artikel wordt genoemd. Tenzij ik over de brug kwam." Helaas voor de chanteur was Johan niet van plan om zich te laten afpersen. 'Je doet maar' liet hij de man in kwestie weten. En dat deed hij...

Al gauw werd Johan door de hele vaderlandse pers gebeld. Of het waar was wat die man beweerde. "Ik heb het glashard ontkend, en ik werd geloofd. Wie zou dit achter de man zoeken die Nederland afreisde met de look-alike van Máxima, die een Wuppie-lied opnam en daarmee moeilijkheden kreeg en de vaste komische scheidsrechter van Te land ter zee en in de lucht speelde."